استان اصفهان از دیر باز مهد صنعت نساجی ایران و در برهه تاریخی از گذشته به عنوان شاخص ترین شهر این صنعت در دنیا بوده است. وجود کارخانه های بسیار ارزشمند در این استان همیشه آن را به عنوان یکی از جدی ترین رقبای شهر های بزرگ صنعتی در دنیا قرار داده است. اگر از همان زمان در کنار توجه خاص کارآفرینان به صنعت ریسندگی و بافندگی به آموزش تخصصی در زمینه پوشاک نیز پرداخته می شد، شاید امروز شاهد یک زنجیره تامین قدرتمند نساجی و پوشاک در این استان بودیم.
با نگاه تخصصی به کشور ها و شهر های به نام در حوزه مد و لباس می توان در یافت که در قدم نخست صاحبان کسب و کار های این شهر ها به طراحی توجه کرده اند. بهره مندی کارخانه های تولیدی از طراحان مختلف لباس و پارچه علت اصلی بقای این صنایع در شهر های اروپایی و آمریکایی و عدم توجه به این حوزه مهم در ایران به خصوص اصفهان باعث زوال و نابودی صنعت نساجی و پوشاک گردید.
در جوامع پیشرفته دنیا به خصوص جامع پیشران در صنعت مد می توان دید تربیت نیروی انسانی از طریق آموزش می تواند آینده حرفه ای صنایع مرتبط را تامین نماید. نکته مهم در تربیت نیروی انسانی، درگیر کردن افراد از سنین کودکی و آشنا نمودن آنها با مقوله های جذاب حوزه مد و لباس می باشد که این امر باعث خواهد شد که نیروی انسانی از همان سنین کودکی در صورت دارا بودن استعداد و علاقه مندی این رشته ها به سمت این صنعت رفته و به صورت مقدماتی اطلاعات تخصصی و مهارت کسب نماید. با وجود تمام مشکلات تحمیلی به استان اصفهان و کشور ایران که باعث عدم پیرفت قابل قبول گردیده ولی امروز در این برهه از زمان نیز هنوز برای رسیدن به ایده آل ها دیر نیست.